Stadswandeling – Dordrecht Waterstad

We trappen af bij de Merwekade, waar de waterbus je naar Rotterdam, Kinderdijk of de Biesbosch kan brengen. Dit is de moderne voordeur van Dordrecht over water. Kijk even uit over de druk bevaren Merwede: dit is niet zomaar een rivier, maar onderdeel van de drukste rivierkruising van héél Europa. Schepen groot en klein varen hier af en aan – precies zoals ze dat eeuwen geleden al deden. 

Loop mee naar het Groothoofd, dé plek waar de rivieren Merwede, Noord en Oude Maas samenkomen. Na de Sint-Elisabethsvloed van 1421 werd Dordrecht een eiland, en dankzij die ligging groeide de stad uit tot de belangrijkste handelsplek van Holland. Hier staat ook de Groothoofdspoort uit 1618: eeuwenlang de officiële entree voor bezoekers die per schip arriveerden. Fun fact: elk jaar varen hier nog steeds zo’n 150.000 schepen voorbij. Let ook even op de details: aan de landzijde zie je het stadswapen, en aan de waterkant de Dordtse stedemaagd. 

De Damiatebrug is de schakel tussen de rivierkant en de binnenstad. Gebouwd in 1854, over de monding van de Wolwevershaven. Officieel heet-ie naar een houthandel, maar Dordtenaren kennen hun bruggen bij voorkeur met bijnamen. Zo werd dit vroeger de Galgebrug genoemd, omdat je hier zicht had op de galg aan de overkant. En wie moeite had met de naam, maakte er gewoon de Diamantenbrug van. Klinkt toch net wat chiquer, niet? 

De Wolwevershaven werd in 1609 gegraven en groeide van een plek voor opslag en nijverheid naar een chique woonwijk. Hier wonen gaf status. Vandaag de dag ligt de haven vol historische schepen uit de 19e en vroege 20e eeuw – varend erfgoed dus. Let ook op Pakhuis Stokholm, ooit gebruikt voor graanopslag. Tip: neem de tijd om rond te kijken, want de combinatie van monumentale panden en oude schepen maakt dit een van de mooiste stukjes Dordrecht. 

Langs de Buiten Walevest liep vroeger de stadsmuur. Aan de ene kant het water als bescherming, aan de andere kant de stad. Tegenwoordig is het een heerlijke wandelplek, waar je je kunt voorstellen hoe schepen vroeger binnenvoeren, beladen met exotische goederen en roddels van ver weg. 

De Nieuwe Haven werd in de 15e eeuw gegraven om meer ruimte te maken voor de groeiende scheepvaart. Vandaag is het een sfeervolle haven, met statige panden en klassieke schepen. Als je hier staat, hoor je bijna de echo van handelaren die hun goederen aanprijzen. 

De Lange IJzeren Brug uit 1855 is een typisch 19e-eeuwse draaibrug. Ze verving de houten exemplaren en maakte het makkelijker voor schepen om te passeren. Vanaf hier heb je ook een prachtig uitzicht over de Nieuwe Haven – fotomomentje! 

De Knolhaven is klein, knus en vroeger vooral gebruikt door kleinere schepen met hout en andere ladingen. Tegenwoordig is dit een stille plek waar je misschien wel het mooiste uitzicht van Dordrecht hebt: de haven met de Grote Kerk trots op de achtergrond. 

De Nieuwbrug, gebouwd in de 19e eeuw, doet wat de naam belooft: de stad verbinden. Vanaf hier zie je de omliggende havens en de monumentale gevels die Dordrecht haar charme geven. Ooit was dit een bruisende doorgang voor handelaren en inwoners – en eerlijk, dat voel je nog steeds een beetje. 

We eindigen bij de Taankade. Neem na de Nieuwbrug het trapje naar beneden en wandel langs de kade. Hier passeer je een van de zestien steigers die ooit werden gebruikt voor de aan- en afvoer van goederen. Maar er zit ook een spannend randje aan: dit zijn kwetsbare plekken waar het water de stad binnen kan komen. Na de watersnood van 1916 werd daarom een systeem van vloedplanken ingevoerd. Nog altijd liggen er honderden stalen schotten klaar om Dordrecht te beschermen bij hoogwater. Eeuwen oud, maar nog steeds actueel. 

En daarmee sluiten we de waterwandeling af. Tijd om even stil te staan, misschien een terrasje te pakken – en vooral te beseffen dat Dordrecht niet voor niets de bijnaam waterstad draagt.