Met trots toont het Dordrechts Museum drie bijzondere werken van Reinier Lucassen. De drie schenkingen zijn een waardevolle aanvulling op Een Gezellig Hoekje, dat het museum al in langdurig bruikleen heeft van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed. Het viertal schilderijen demonstreert, met dank aan de schenkers, de veelzijdige praktijk van Lucassen. De werken zijn aan de Willaertswand te bewonderen tot 1 september 2024.
‘Lucassen schenkt u een zonnige levenskijk.’ Met die belofte maakt Reinier Lucassen in 1967 reclame voor zichzelf. Hij geldt als Nederlandse Pop Art kunstenaar: eigenzinnig en ironisch. Een hoogtepunt in zijn carrière is zijn uitzending naar de Biënnale van Venetië In 1986.
Lucassen (Amsterdam, 1939) groeit op tijdens de Tweede Wereldoorlog en wederopbouwjaren. In de prille consumptiemaatschappij ontwikkelt hij zich als kunstenaar. Hij schildert alledaagse dingen. Een schemerlamp. Een luie stoel. Zijn beroemdste doek heet: Een Gezellig Hoekje. Het is uit 1968, de tijd van welvaart, maar ook van de Koude Oorlog. De huiselijkheid van Een Gezellig Hoekje botst op een patroon van helrode blokken.
Lucassen combineert twee werelden: figuratie met abstractie; het optimistische decor uit reclames naast symbolische (letter)tekens. Hij wordt gerekend tot de Nieuwe Figuratie. Zelf spreekt hij van Nieuwe Synthese. In het schilderij Tot welke conclusie Piet Mondriaan kwam (1967) speelt hij een bordspel met kunst van beroemde collega’s. Kunst is zijn vrijplaats in een steeds veranderende realiteit. Zijn schildpad, mogelijk een zelfportret, demonstreert het levenspad: berg op, berg af.
