De Sint Antoniuskerk is vernoemd naar de heilige Antonius van Padua en is gebouwd op de plaats waar voorheen het gebouw Musis Sacrum stond. Na de Eerste Wereldoorlog stegen de prijzen voor grondstoffen enorm wat ertoe leidde dat de toren een stuk lager en de kerk flink korter werd dan oorspronkelijk gepland. Naast de Bonifatiuskerk 8 was de Antoniuskerk de tweede rooms-katholieke parochie in de stad, noodzakelijk om het toegenomen aantal gelovigen de zondagsmis te laten bijwonen. Het grondplan van de kerk is sinds de bouw ongewijzigd gebleven. Het interieur bestaat uit in gele baksteen uitgevoerde randen in de muren en decoraties met rode, gele en crème-kleurige bakstenen op de pilaren. Links tegen de muur, achter de doopvont, bevinden zich bronzen voorstellingen die de oorspronkelijke preekstoel sierden. Aan beide zijden van het priesterkoor (achterin de kerk) bevinden zich twee straalkapellen. De gebrandschilderde glas-in-loodramen van glazenier Fritz Geuer zijn in 1922 geplaatst. Het altaar in art nouveau stijl, met ontwerp van August van Os, is een van de weinige originele interieuronderdelen die de kaalslag van de jaren zestig overleefd heeft.
- Bouwjaar: 1920 – 1921
- Bouwstijl: neogotisch
- Architect: Nicolaas Molenaar
- Oorspronkelijke functie: kerk
